ΣΥΡΙΖΑ

Μία πολύ καλή συνέχεια της πρότασης αυτής (των συνεργασιών), είναι η πρόταση του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Σωκράτη Φάμελλου για την Προεδρία της Δημοκρατίας, η οποία είναι δημόσια εδώ και λίγα εικοσιτετράωρα και μιλάει για μία κοινή υποψηφιότητα από τα κόμματα του προοδευτικού χώρου για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Την κάναμε προκειμένου να προχωρήσει αυτή η συζήτηση περί συνεργασιών επί του πρακτέου. Μολονότι στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν θα κάνουμε άλλη κίνηση ή πιο προωθημένη δήλωση μέχρι την συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας που θα έχουμε, εκτιμώ, στα τέλη αυτής της εβδομάδας, όπου εκεί θα συζητηθεί συλλογικά.

Σε κάθε περίπτωση δεν θα περιμένουμε, μολονότι θεσμικά έχει τη δυνατότητα και το προνόμιο ο πρωθυπουργός να κάνει αυτός μία πρόταση, αφού εξηγήσει αν θα προτείνει την κ. Σακελλαροπούλου ή, αν δεν θα την προτείνει, να εξηγήσει γιατί δεν την προτείνει. Εμείς πάντως δεν θέλουμε να περιμένουμε την πρόταση του κ. Μητσοτάκη.

Από σεβασμό στον θεσμό και στα πρόσωπα αποφύγαμε να μπούμε στην ονοματολογία, η οποία ξεκίνησε ακόμα και με υπουργούς της κυβέρνησης, με διαρροές της Νέας Δημοκρατίας και είναι πασίγνωστο αυτό. Θα μιλήσουμε και με ονόματα, βεβαίως. Κυρίως όμως τα πρόσωπα πρέπει να συμβολίζουν την επόμενη μέρα. Και η επόμενη μέρα για το πολιτικό μας σύστημα έχει να κάνει και με τη συνταγματική αναθεώρηση στο δεύτερο μισό του 2025. Εκεί σχεδόν είναι διατυπωμένες οι προθέσεις της κυβέρνησης για την αλλαγή σε πολύ κρίσιμα ζητήματα σε σχέση με τα δικαιώματα, τον δημόσιο χαρακτήρα των υδάτων, τον δημόσιο χαρακτήρα της εκπαίδευσης. Νομίζω ότι το πρόσωπο που θα προταθεί θα πρέπει να συμβολίζει και να αποκρυσταλλώνει μια καθαρά προοδευτική κατεύθυνση.

Για τον Κώστα Σημίτη

Θα καταγραφεί ως ιστορικό γεγονός, ενδεχομένως, ο επικήδειος του κ. Μητσοτάκη στην κηδεία του Κώστα Σημίτη. Την οποία απώλεια εμείς ασφαλώς υποδεχτήκαμε με μεγάλο σεβασμό στον άνθρωπο που έφυγε, μιλώντας για έναν πολιτικό αντίπαλο που σεβόμαστε.

Ο Κώστας Σημίτης στην πραγματικότητα έστρεψε το πηδάλιο της προοδευτικής παράταξης -και δη του ΠΑΣΟΚ- προς τα δεξιά. Και μάλιστα αυτό το πηδάλιο, το τιμόνι, για το ΠΑΣΟΚ, τουλάχιστον, έσπασε σε αυτή τη θέση. Κατά τα άλλα, η ιστορία αποτιμά τη διαδρομή των πολιτικών προσωπικοτήτων. Και ήταν μια μεγάλη προσωπικότητα ο Κώστας Σημίτης. Βλέπω ότι σε αυτές τις αγιογραφίες που γίνονται συνήθως αποσιωπάται η πρώτη του περίοδος -ή εν πάση περιπτώσει δεν τονίζεται- που συμμετείχε στον αντιδικτατορικό αγώνα, που διώχθηκε και η οικογένειά του, η σύζυγός του έμεινε στην απομόνωση δύο μήνες. Και προσέξτε μία καθόλου ασήμαντη λεπτομέρεια, η οποία δεν ξέρω αν θα αναφερθεί στη δημόσια σφαίρα και δη από πλευράς της κυβέρνησης, που βλέπω ότι πενθεί τον Κώστα Σημίτη: τον Δεκέμβριο του 1974, ως καθηγητής της Νομικής -επίσης με μία σημαντική διαδρομή- ήταν ο εισηγητής του ΟΧΙ στη βασιλεία πριν το κρίσιμο δημοψήφισμα με το οποίο τελείωσε οριστικά το πολιτειακό ζήτημα στη χώρα.

Για την τακτική του ΠΑΣΟΚ

Καταρχάς, σε ό,τι αφορά τις δημοσκοπήσεις, τις τελευταίες εβδομάδες υπάρχει μια σταθεροποίηση και άνοδος για τον ΣΥΡΙΖΑ. Σε σχέση με το ΠΑΣΟΚ, δεν θέλω να προσωποποιήσω την τάση, πλην όμως αν δείτε μία σειρά στην πράξη και μέσα στο κοινοβούλιο αποφάσεων που πάρθηκαν, για παράδειγμα, στο ζήτημα της άρσης των διακρίσεων που υπήρχαν στο οικογενειακό δίκαιο, το ΠΑΣΟΚ δεν ψήφισε σύσσωμο σε μια προοδευτική κατεύθυνση. Στο ζήτημα της εκχώρησης ποσοστού του Δημοσίου τραπεζών σε ιδιώτες ή στο ζήτημα της παραχώρησης της Αττικής Οδού εκ νέου για 25 χρόνια σε μια μεγάλη κατασκευαστική εταιρεία, το ΠΑΣΟΚ δεν καταψήφισε.

Η αντιπολίτευση δεν μπορεί να είναι συναινετική ή η αντιπολίτευση στο περιθώριο της αστικής ευγένειας που παραχωρεί ο κ. Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία. Αυτό δεν είναι αντιπολίτευση και σίγουρα δεν είναι ριζοσπαστικός ρεαλισμός, ριζοσπαστική αντιπολίτευση.

Και επειδή είναι επίκαιρη, προφανώς, η συζήτηση και για το ΠΑΣΟΚ, χωρίς καμία διάθεση ανάμειξης στα εσωτερικά του, αλλά είναι θέμα ιστορίας: ήταν άλλο το ΠΑΣΟΚ πριν το 1996 και ήταν άλλο το ΠΑΣΟΚ όπως εξελίχθηκε μετά, με συνέπειες θετικές από το 1981 μέχρι το 1996 για την ελληνική κοινωνία και τα κατώτερα λαϊκά στρώματα. Και με γνωστές συνέπειες για τα κατώτερα και τα λαϊκά στρώματα τις δεκαετίες που ακολούθησαν το 1996. Να θυμίσω την πρώτη μεγάλη και βίαιη αναδιανομή πλούτου το 1999 με το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου.

Δεν θέλω να κάνω καμία προβολή για τη σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ σε σχέση με το παρελθόν. Πλην όμως είπα ότι όταν έσπασε το πηδάλιο προς τα δεξιά, δεν το γύρισε κανείς, ή δεν μπόρεσε να το γυρίσει. Εξ ου και ιστορικά προέκυψε η ανάγκη προκειμένου η ανανεωτική Αριστερά μαζί με μία προοδευτική συμμαχία να καταλάβει τον κορμό αυτού του χώρου. Και στις πρόσφατες εκλογές -και στις ευρωεκλογές και στις εθνικές εκλογές- ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Προοδευτική Συμμαχία εκφράζει τον προοδευτικό χώρο, τα λαϊκά στρώματα, τους μη προνομιούχους, τους ανθρώπους οι οποίοι είναι απέναντι στην αισχροκέρδεια, στα καρτέλ και υφίστανται τις συνέπειες αυτών. Έτσι ψηφίζουμε στη Βουλή, έτσι δρούμε στην κοινωνία.

Για τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ αναφορικά με τον πληθωρισμό και την ακρίβεια

Μέσα στο 2024, καταθέσαμε τρεις σημαντικές νομοθετικές προτάσεις: και για την ακρίβεια και για τη φορολογία και για την αγροτική πολιτική. Χθες μιλούσα με τον τομεάρχη και βουλευτή Λάρισας, τον Βασίλη Κόκκαλη, για αυτήν την νομοθετική πρωτοβουλία, την οποία θα επαναφέρουμε. Μία εκ των οκτώ δεσμών που είχε αυτή η πρωτοβουλία, τον μηδενισμό του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στα καύσιμα, εφαρμόζει η κυβέρνηση εδώ και επτά ημέρες.

Η δημοσκόπηση είναι η ίδια η πραγματικότητα. Όταν η Eurostat στον δείκτη του PPS (purchasing power standard), δηλαδή της αγοραστικής δύναμης των πολιτών, έχει την Ελλάδα στην τελευταία θέση, 18-19% κάτω από τη Σλοβακία, την Ουγγαρία και την Βουλγαρία, καταλαβαίνετε τις συνθήκες στις οποίες διαβιούμε.

Και θα πω κι ένα συγκεκριμένο παράδειγμα: το λάδι. Έχει πέσει η τιμή 40% από πέρσι. Οι παραγωγοί σε όλη την Ελλάδα πουλάνε από 4.20 έως 5 ευρώ το λίτρο, μολονότι έχουν κόστος παραγωγής, στους ξερικούς ελαιώνες, ακόμα και 5 ευρώ το λίτρο. Και το λάδι παραμένει στα σούπερ μάρκετ στα 15 με 20 ευρώ. Τι κάνει η κυβέρνηση και το υπουργείο Ανάπτυξης; Οχυρώνεται πίσω από την επιχειρηματολογία των σούπερ μάρκετ και των λαδεμπόρων ότι θέλουν να ξεστοκάρουν το ακριβό λάδι που πήραν πέρσι. Πόσο το πήραν; 8 το πήραν, αντί για 5, και το πουλάνε 20.