ΣΥΡΙΖΑ

Για το περιστατικό εις βάρος δημοσιογράφων έξω από την ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ το Σάββατο 12/10

Π. Παπαγεωργίου: Αυτό είναι κάτι το οποίο και δημιουργεί λάθος εικόνα προς τα έξω και μπαίνει ως εμπόδιο σε οποιοδήποτε άλλο θέμα αγγίξουμε ή συζητήσουμε σήμερα. Υπάρχει ένα ζήτημα, ότι σε μία Κεντρική Επιτροπή ναι μεν συνέρχεται ένα πολιτικό όργανο, αλλά, όπως είπατε και εσείς, υπάρχει κόσμος ο οποίος βρίσκεται εκεί όχι γιατί συμμετέχει πολιτικά ή κομματικά, αλλά γιατί πρέπει να καλύψει το ρεπορτάζ. Να κάνει δηλαδή τη δουλειά του. Αυτή η δουλειά είναι πολύ λεπτή, γιατί πρέπει να αφουγκραστεί όλες τις απόψεις εκείνη τη στιγμή, να κρατήσει μία ουδετερότητα – ξέρετε, βγαίνει κάποιος σε ένα γυαλί ή σε ένα μικρόφωνο ή σε ένα έντυπο και πρέπει να μεταφέρει με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη νηφαλιότητα και μεγαλύτερη ουδετερότητα κάποια γεγονότα. Όταν κατά τη διάρκεια άσκησης αυτού του λειτουργήματος, του δημοσιογραφικού, αλλά και για τους κάμεραμαν και για τους φωτορεπόρτερ, για όλους, υπάρχει μία πίεση σε ανθρώπους οι οποίοι δεν βρίσκονται εκεί για πολιτικούς λόγους, αντιλαμβάνεστε ότι δεν μπορεί και αυτός να μεταφέρει όπως πρέπει και να κάνει τη δουλειά του όπως θέλει ο ίδιος, ώστε να γίνει η εικόνα τόσο ζωντανή και τόσο πραγματική, για να καταλήξει ο καθένας μας σε κάποιο συμπέρασμα. Αυτό είναι μία πτυχή και το λέω λόγω της παρέμβασης της ΕΣΗΕΑ και λόγω όσων έχουμε δει να εκτυλίσσονται και να εξελίσσονται.

Από την άλλη μεριά, πρέπει να δούμε λίγο και το αριθμητικό: Εάν φτάνουμε κατ’ επανάληψη να βρίσκονται οι ίδιοι λίγοι άνθρωποι, λίγοι σε αριθμό, όχι σε ουσία ή σε αντιλήψεις, και να επαναλαμβάνουν αυτές τις καταστάσεις επεκτείνοντας τες και προς δημοσιογράφους και προς ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν πολιτική παρουσία εκείνη τη στιγμή στο συγκεκριμένο χώρο, νομίζω ότι κάπου όλοι, από όλες τις πλευρές, πρέπει να τραβήξουμε μία γραμμή, για να δώσουμε μία βάση σε αυτό το οποίο πραγματικά μας ανησυχεί, και αυτό είναι το αποτέλεσμα της συζήτησης και όχι ο θόρυβος έξω από το χώρο της συζήτησης. Νομίζω ότι όλοι είμαστε σε αυτό το κομμάτι μονιασμένοι και με μία και μοναδική άποψη.

Για το πώς θα πάει ο ΣΥΡΙΖΑ στο συνέδριο, αν θα γίνει συνέδριο και αν το συνέδριο μπορεί να ανατρέψει την απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής.

Π. Παπαγεωργίου: Το βασικό είναι ότι έχουμε συνηθίσει να τρέχουμε μπροστά από τα γεγονότα. Στον δημοσιογραφικό κόσμο αυτό είναι κάτι πάρα πολύ σωστό, πάρα πολύ όμορφο – το να μπορούμε να προλάβουμε την εξέλιξη ή να βγάλουμε την είδηση όσο το δυνατόν πιο νωρίς. Στον πολιτικό χώρο, και στον κοινοβουλευτικό, νομίζω ότι είναι λάθος, ένα σπριντ το οποίο πολύ γρήγορα μπορεί να μας φέρει εκτός αγώνα και εκτός διαδρομής. Άρα το σημαντικό αυτή τη στιγμή είναι πώς έχουμε φτάσει μέχρι εδώ, γιατί έχουμε φτάσει μέχρι εδώ, και αν οι αποφάσεις που παίρνουμε και η στρατηγική που ακολουθείται, και στις εσωκομματικές εκλογές και στις πολιτικές θέσεις, αν σε κάθε τους βήμα με κάποιο τρόπο ανταποκρίνονται σε κοινωνικά καλέσματα. Εάν απαντάμε κάθε μέρα σε αυτό το κομμάτι, σίγουρα θα έχουμε μία καλή εξέλιξη. Αν το ξεχνάμε αυτό το κομμάτι – της αντιστοίχισης, δηλαδή, και με την κοινωνία και με το ρόλο τον οποίο καλείται η αξιωματική αντιπολίτευση και ένα κοινοβουλευτικό κόμμα να παίξει – και δεν δώσουμε τη δέουσα σημασία, τότε, όποιο και να είναι το αποτέλεσμα, δεν θα είναι το σωστό.

Άρα, κάθε όργανο που συνέρχεται παίρνει αποφάσεις, πρέπει να αναλύονται σε αυτό τον χώρο και σε αυτό το βαθμό που τις παίρνει. Δεν πρέπει να προτρέχουμε στο ποιο είναι το επόμενο και με ποιο τρόπο θα τις ανατρέψουμε. Πρέπει από κάθε διαδικασία να βγάζουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για να εγγυηθούμε όχι απλά την ενότητα, αλλά, το ξαναλέω, την αντιστοίχιση με τις πολιτικές οι οποίες είναι αναγκαίες για την κοινωνία.

Για την απουσία προβολής στα ΜΜΕ της δουλειάς της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, σε αντίθεση με την ανάδειξη των εσωτερικών του ζητημάτων.

Π. Παπαγεωργίου: Ακόμα και σε αυτή την περίοδο, που βλέπουμε ότι η εικόνα που βγαίνει προς τα έξω δεν είναι μιας μονιασμένης ομάδας, αυτό που γίνεται κοινοβουλευτικά και που γινόταν όλο το τελευταίο διάστημα, είναι κάτι το οποίο έχει την απολύτως αντίστροφη εικόνα. Δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ – άνθρωποι που βλέπετε ότι διαφωνούν όταν έρχονται στο βήμα ενός οργάνου ή διαφωνούν όταν βρίσκονται στην τηλεόραση ή στο ραδιόφωνο ή που θέτουν τελείως αντίθετες απόψεις ως προς την εξέλιξη του κόμματος – κοινοβουλευτικά συνεργάζονται, προχωράνε, καταθέτουν προτάσεις, καλούν επιτροπές, έχουν ένα κοινοβουλευτικό έργο πολύ μεγάλο, από το οποίο δεν μπορεί να ξεφύγει καμία κυβέρνηση και καμία πολιτική. Αυτό λοιπόν που βλέπετε προς τα έξω είναι το να τονίζεται αυτή η «διχόνοια» που αφορά τα εσωκομματικά και να υποτονίζεται ή να καλύπτεται, από κάποιον που δεν τον συμφέρει, όπως είναι μία κυβέρνηση, όλη η κριτική και όλο το κοινοβουλευτικό έργο του ΣΥΡΙΖΑ. Αν όμως περάσετε από το εντευκτήριο της Βουλής ή βγείτε απ’ έξω και μιλήσετε με τους δημοσιογράφους που καλύπτουν το πολιτικό ρεπορτάζ, θα σας πουν αυτό το οποίο φαίνεται κιόλας από το κοινοβουλευτικό έργο: ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι παρών. Έχει καταθέσει τις ερωτήσεις που πρέπει για τα οικονομικά, για το μεσοπρόθεσμο, για τα κόκκινα δάνεια, έχει επαναφέρει προτάσεις και τροπολογίες για τα ευάλωτα νοικοκυριά, για την προστασία της κατοικίας. Έχει φέρει θέματα τα οποία βλέπουμε ότι δίνουν τη δυνατότητα και σε άλλες εκφράσεις του Κοινοβουλίου να εκφέρουν την κρίση τους. Χθες έγινε συζήτηση με τον κ. Χατζηδάκη να απολογείται και να προσπαθεί να ξεφύγει από αυτά που συμπολιτευόμενος βουλευτής τον κατηγόρησε και για τα οποία έχει επανειλημμένως ο ΣΥΡΙΖΑ κοινοβουλευτικά και βάλει τα ερωτήματα και δώσει τις απαντήσεις και προσπαθεί να φέρει αυτά τα οποία θα ελαφρύνουν τους ευάλωτους και τους ανθρώπους οι οποίοι καθημερινά δεν μπορούν να ανταποκριθούν. Άρα έχουμε και εδώ κάτι το οποίο είναι οξύμωρο: ένα ορθότατο κοινοβουλευτικό έργο και μία, όμως, διαχείριση των εσωτερικών, λόγω της κατάστασης στην οποία έχουμε βρεθεί μέσα στο τελευταίο δωδεκάμηνο, δύο φορές να πρέπει να κάνουμε εκλογές προέδρου, η οποία λόγω του ότι είναι πιο «πικάντικη» – δεν μπορούμε να το κρύψουμε, οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων είναι πιο «πικάντικες» από τις σχέσεις μεταξύ των πολιτικών – τραβά περισσότερο επάνω της τούς προβολείς της δημοσιότητας.

Για το αν θα αναβληθεί το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ

Π. Παπαγεωργίου: Εξ αρχής μιλάμε για ένα συνέδριο το οποίο γίνεται το πρώτο δεκαήμερο του Νοεμβρίου. Υπήρξε μία ανάγκη μεταφοράς της ημερομηνίας – ούτε πραγματικής αναβολής, ούτε υπεκφυγής στο να γίνει μέσα σε ένα συγκεκριμένο χρόνο ,- μεταφοράς για ένα λόγο ο οποίος είχε να κάνει με το χώρο διεξαγωγής. Από κει και πέρα δεν μπαίνει καμία συζήτηση από κανένα μέρος, εγώ ανατρέχω καθημερινά και στις δηλώσεις των στελεχών και στις αποφάσεις των οργάνων και τις ανακοινώσεις και δεν βλέπω πουθενά κάτι το οποίο να βάζει αυτή τη στιγμή σε κίνδυνο τη διεξαγωγή του συνεδρίου, ως προς την ημερομηνία, ως προς το σκοπό και ως προς την απαίτηση. Πρέπει να γίνει το συνέδριο για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε σε ένα άλλο βήμα, που και αυτό δεν έχει μεταφερθεί ούτε ημερολογιακά ούτε θεματικά, που είναι η εκλογή προέδρου. Άρα αυτή είναι η σειρά και δεν υπάρχει καμία πόρτα να ανοίξει και να βγει από αυτό το χρονοδιάγραμμα κάτι.

Απαντώντας στο δημοσιογραφική παρατήρηση ότι «θα πρέπει να τελειώνει όλη αυτή η εσωστρέφεια έτσι ώστε να βγει μπροστά και στην κοινωνία ο ΣΥΡΙΖΑ, διότι τα προβλήματα είναι πάρα πολλά. Σήμερα αρχίζει η διάθεση του πετρελαίου θέρμανσης, υπάρχουν τα κόκκινα δάνεια, η αισχροκέρδεια, οι έλεγχοι που δεν γίνονται. Θα πρέπει κάποια στιγμή να τελειώνει ο ΣΥΡΙΖΑ με όλη αυτή την ιστορία και να βγει στην κοινωνία, να πάρει πάνω του όλο αυτό το πράγμα που αντιμετωπίζει ο κόσμος σήμερα, με τις δικές του προτάσεις».

Π. Παπαγεωργίου: Θα τελειώσει, 100% θα τελειώσει και πρέπει και μπορεί να τελειώσει η ενασχόληση με τα εσωτερικά του κόμματος. Είναι απαραίτητη όμως για ένα διάστημα για να μπορέσουν να υπάρχουν οι πρωταγωνιστές που θα εκφράζουν όλες αυτές τις πολιτικές. Θα τελειώσει, και είναι σημαντικό να τελειώσει σύντομα, όχι απλά και μόνο για να μην υποφέρουμε από όλη αυτή την πίεση, και την εργασιακή και την ψυχολογική που αφορά τις εσωτερικές διαδικασίες, αλλά γιατί είναι μία περίοδος, η περίοδος του προϋπολογισμού, όταν περνάμε από το φθινόπωρο προς τον χειμώνα, είναι μία περίοδος ιδιαίτερα δύσκολη και για τα οικονομικά και για τα εργασιακά κάθε χρόνο, η πίεση στις οικογένειες είναι μεγαλύτερη από ό,τι είναι το καλοκαίρι και την περίοδο των αδειών. Άρα πρέπει πάρα πολύ γρήγορα να μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε όλη την παλέτα των δυνάμεων, και ως αξιωματική αντιπολίτευση και ως κόμμα που έχει συγκεκριμένες προτάσεις. Τώρα, μέσα στον Νοέμβριο, να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες και παράλληλα να τρέχουν οι εκφράσεις των πολιτικών μας και το κοινοβουλευτικό έργο, ώστε να δει ο κόσμος, τη στιγμή που πληρώνει τους φόρους του, τη στιγμή που καλείται να αντιμετωπίσει τις αυξήσεις στην ενέργεια, θα βάλει πετρέλαιο, όπως είπατε και εσείς, θα ξεκινήσει ο χειμώνας, θα ξεκινήσουν απαιτήσεις μεγάλες οικονομικές για την καθημερινή ζωή, τώρα πρέπει να δει και τις προτάσεις μας και τις δυνατότητες και ότι αυτά τα οποία έχουμε πει, και τον τελευταίο χρόνο και νωρίτερα, είναι αυτά που αντιστοιχούνται με τις ανάγκες της κοινωνίας.