Σε κίνδυνο η πορεία της ζωής των ΑΜΕΑ και των οικογενειών τους από την ανεπάρκεια δημόσιων δομών για ΑΜΕΑ στον Βόρειο Τομέα Αττικής και την πολιτική περικοπών και ιδιωτικοποιήσεων

Σε μια τεράστια περιοχή με πάνω από 700.000 κατοίκους λειτουργεί μόνο μια δημόσια δομή πρώιμης διάγνωσης και έγκυρης παρέμβασης, το Ιατροπαιδαγωγικό Νέου Ηρακλείου και δύο ΚΕΔΑΣΥ για παιδιά με αναπηρία και σοβαρές μαθησιακές δυσκολίες. Η αναμονή για μια εξέταση είναι τεράστια, ενώ μεγάλο ποσοστό των εργαζομένων σε αυτά είναι αναπληρωτές. Αναπτυξιολόγος, νευρολόγος και παιδοψυχίατρος λείπουν από τη σύνθεση των ΚΕΔΑΣΥ γεγονός που και αυτό συμβάλλει στην καθυστέρηση. Ως αποτέλεσμα, πολλά παιδιά με πρόβλημα να εντοπίζονται καθυστερημένα με σοβαρές και αρνητικές συνέπειες στην πρόγνωση και εξέλιξη της αναπηρίας τους. Ενώ την ίδια στιγμή οι γονείς αναγκάζονται να γίνουν πελάτες στα διάφορα ιδιωτικά κέντρα της περιοχής.

Με ευθύνη του κράτους και στη λογική του κόστους-οφέλους δεν αναπτύσσονται δομές που θα μπορούσαν να περιορίσουν τον αριθμό των αναπήρων και ιδιαίτερα των βαριά αναπήρων στη χώρα μας. Αυτή η λογική διαπερνά τη γενικότερη λογική του κράτους απέναντι στο λαό μας και ιδιαίτερα στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες όπως είναι τα ΑΜΕΑ.

Οι τεράστιες ελλείψεις προσωπικού στα νοσοκομεία και τα Κέντρα υγείας της περιοχής προκαλούν τεράστιες καθυστερήσεις στην έγκαιρη διάγνωση ασθενειών και ιδιαίτερα χρόνιων παθήσεων, την παρακολούθηση της εξέλιξής τους, την πορεία της θεραπείας με τις αναγκαίες επανεξετάσεις και την αλλαγή θεραπείας όταν χρειαστεί. Οι καθυστερήσεις αυτές έχουν σαν αποτέλεσμα πολλοί να αναγκάζονται να πληρώνουν απ’ την τσέπη τους για εξετάσεις-θεραπείες-επεμβάσεις στον ιδιωτικό τομέα, ενώ δεν είναι λίγοι που κάνουν πλημμελώς ή και διακόπτουν ακόμα αναγκαίες θεραπείες βάζοντας σε κίνδυνο την πορεία της υγείας τους αλλά και της ίδιας της ζωής τους επειδή απλά δεν έχουν να πληρώσουν.

Τα ειδικά σχολεία στην περιοχή στεγάζονται σε ακατάλληλα και επικίνδυνα κτήρια, επικινδυνότητα που εμφανίζεται ακόμα και σε νεόδμητα σχολεία. Το σύνολο των ειδικών σχολείων έχουν υπερδιπλάσιο μαθητικό πληθυσμό, το ΕΕΕΕΚ του Νέου Ηρακλείου για παράδειγμα, που ενώ είναι νεόδμητο δεν πληροί τις προϋποθέσεις γιατί εκτείνεται σε δύο επίπεδα, πράγμα που το καθιστά επικίνδυνο για παιδιά ΑμεΑ σε περίπτωση έκτακτου γεγονότος (σεισμός, πυρκαγιά κ.λ.π), ενώ φιλοξενεί πάνω από 215 παιδιά 14-21 ετών την ίδια στιγμή που οι προδιαγραφές του είναι για 90.

Στη Νέα Ιωνία δεν υπάρχει κανένα ιδιόκτητο ειδικό σχολείο, το ένα και μοναδικό που λειτουργεί (Ειδικό Δημοτικό) συστεγάζεται με άλλα σχολεία με μεγάλα προβλήματα έλλειψης χώρων εκπαίδευσης, θεραπειών, χαλάρωσης. Στον ίδιο δήμο, παρότι είναι μεγάλος σε πληθυσμό, δεν υπάρχει ούτε Ειδικό Νηπιαγωγείο, ούτε Ειδικό Σχολείο Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Στο Γαλάτσι, στο Χαλάνδρι αλλά και στη Νέα Φιλαδέλφεια δεν υπάρχει κανένα Ειδικό Σχολείο. Στη Νέα Φιλαδέλφεια, υπάρχει σχολείο που έχει ιδρυθεί με οργανικές θέσεις και μάλιστα με διορισμένους εκπαιδευτικούς αλλά δεν υπάρχει κτήριο να λειτουργήσει και οι εκπαιδευτικοί είναι αποσπασμένοι σε άλλα σχολεία. Στο Χαλάνδρι, υπάρχει απόφαση για δημιουργία Ειδικού Δημοτικού Σχολείου αλλά ακόμα δεν έχει προχωρήσει η ανεύρεση χώρου για κατασκευή. Τέλος, στο Μαρούσι το Ειδικό Δημοτικό και Νηπιαγωγείο στεγάζονται σε πεπαλαιωμένες εγκαταστάσεις του Σικιαρίδειου Ιδρύματος ενώ το ΕΝΕΓΥΛ που έχει δημιουργηθεί στην περιοχή, που θα μπορούσε να αποσυμφορήσει τα άλλα δευτεροβάθμια Ειδικά Σχολεία της περιοχής, παραμένει και αυτό στα χαρτιά.

Οι ανάπηροι και οι χρόνιοι πάσχοντες που χρειάζονται αποκατάσταση επ’ ουδενί δεν καλύπτονται από τα 100 κρεβάτια αποκατάστασης που βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή, τα 75 στο πρώην ΕΙΑ (νυν Εθνικό Κέντρο Αποκατάστασης) και τα υπόλοιπα 25 στο ΚΑΤ γιατί αυτά είναι ουσιαστικά τα μόνα δημόσια πανελλαδικά (και αυτά με τεράστιες ελλείψεις προσωπικού), όταν θα έπρεπε να είχαμε ως χώρα με βάση τα εγκεφαλικά-αγγειακά επεισόδια, τα εργατικά και τροχαία ατυχήματα πάνω από 2.500, δηλαδή στην Αττική θα έπρεπε να ήταν τουλάχιστον 1.300 και στην περιοχή των βορείων 300.

Και εδώ επιβεβαιώνεται η συνειδητή επιλογή όλων των κυβερνήσεων και της σημερινής, της συρρίκνωσης και υποβάθμισης του δημόσιου τομέα στην πρόληψη, θεραπεία και αποκατάσταση της υγείας του λαού, ώστε να προσπέσει στον ιδιωτικό τομέα, εάν και εφόσον έχει την οικονομική δυνατότητα. Ιδιωτικός τομέας που γιγαντώθηκε ακόμα και μέσα την κρίση και στην πανδημία, που από κάποια ελάχιστα κρεβάτια που είχε στις αρχές του 21ου αιώνα, να φτάνει να έχει σήμερα πάνω από 3.500 κρεβάτια. Με τιμοκαταλόγους του τρόμου, 2.000 και 3.000€ το μήνα πάνω από αυτά που καλύπτει ο ΕΟΠΥΥ και όταν πρόκειται για παιδί τα νοσήλια φτάνουν τις 7.000€ το μήνα. Ιδιωτικός τομέας που έχει γεμίσει με κέντρα κλειστής και ανοιχτής νοσηλείας την Αττική συνολικά και ιδιαίτερα το βόρειο τομέα. Αποκατάσταση βέβαια χρειάζονται εκτός των κατηγοριών που αναφέρθηκαν παραπάνω και οι πάνω από 200.000 βαριά κινητικά ανάπηροι της χώρας μας περιοδικά για να διατηρήσουν την όποια λειτουργικότητα έχουν.

Η ανυπαρξία δημόσιων δομών σε συνδυασμό με την ακρίβεια οδηγούν σε τραγικές συνθήκες διαβίωσης τους ανάπηρους, τους χρόνιους πάσχοντες των εργατικών-λαϊκών οικογενειών και τις οικογένειές τους.

Με βάση τα παραπάνω, ΕΡΩΤΩΝΤΑΙ οι κ.κ. Υπουργοί, τι μέτρα θα πάρουν ώστε:

- Να δοθούν όλες οι απαραίτητες πιστώσεις για να δημιουργηθούν όλες οι αναγκαίες υποδομές με το ανάλογο μόνιμο προσωπικό για την λειτουργία δημόσιων και δωρεάν υπηρεσιών ολοκληρωμένης πρώιμης διάγνωσης και έγκαιρης παρέμβασης αλλά και δημιουργία ανάλογων υπηρεσιών (ΚΕΔΑΣΥ) για τις ανάγκες των παιδιών σχολικής ηλικίας της περιοχής.

- Να φτιαχτούν νέα σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ειδικής αγωγής στο Γαλάτσι, στην Ν. Ιωνία, στο Χαλάνδρι που σήμερα δεν υπάρχει κανένα και να λειτουργήσουν επιτέλους αυτά που είναι στα χαρτιά, όπως είναι αυτά της Ν. Φιλαδέλφειας και του ΕΝΕΓΥΛ στο Μαρούσι. Νέες σύγχρονες κτηριακές εγκαταστάσεις για την αντικατάσταση των πεπαλαιωμένων εγκαταστάσεων του ειδικού δημοτικού που συστεγάζεται στην Σικιαρίδειο στο Μαρούσι, του ειδικού δημοτικού κωφών της Πεύκης και για την στέγαση του ΕΕΕΕΚ κωφών της Αγίας Παρασκευής.

- Να καλυφθούν με όλο το απαραίτητο ειδικό εκπαιδευτικό και βοηθητικό προσωπικό όλων των σχολείων της περιοχής, καθώς και να γίνουν δεκτές όλες οι αιτήσεις για παράλληλη στήριξη με βάση τις γνωματεύσεις.

- Να λειτουργήσει το δημόσιο κέντρο αποκατάστασης με σύγχρονες προδιαγραφές πλήρως στελεχωμένο με το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό για να καλυφθούν οι ανάγκες αποκατάστασης των κατοίκων του Β. Τομέα.

- Να προστατευτεί η υγεία και η ζωή των αναπήρων, των χρονίων πασχόντων, του λαού της περιοχής του βόρειου τομέα με την ολόπλευρη ενίσχυση, με μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων, με συνολική αναβάθμιση υποδομών, εξοπλισμού των δημόσιων δομών υγείας, νοσοκομείων και κέντρων υγείας της περιοχής. Nα ανοίξουν υπό νέες, σύγχρονες προϋποθέσεις όσα έκλεισαν το προηγούμενο διάστημα.

- Να καταργηθεί κάθε πληρωμής από τους ανάπηρους και τους χρόνιους πάσχοντες για φάρμακα, θεραπείες, εξετάσεις, υγειονομικό υλικό και τεχνολογικά βοηθήματα με βάση τα παραπεμπτικά των ειδικών. Tο κόστος να επιβαρύνει 100% τον κρατικό προϋπολογισμό χωρίς καμία εξαίρεση, κανέναν αποκλεισμό για ασφαλισμένους και ανασφάλιστους.

Οι Βουλευτές

Κτενά Αφροδίτη

Παφίλης Θανάσης

Αμπατιέλος Νίκος

Γκιόκας Γιάννης

Δάγκα Βιβή

Διγενή Σεμίνα

Κανέλλη Λιάνα

Κατσώτης Χρήστος

Μανωλάκου Διαμάντω

Τσοκάνης Χρήστος